Efekt tarczy FOAMGLAS®
Kiedy powierzchnia płyt działa jak osłona przeciwogniowa
W przypadku pożaru, powierzchnia płyt ze spienionego szkła komórkowego FOAMGLAS® działa jak osłona przeciwogniowa – jest to tzw. efekt tarczy.
Po 30 minutach ekspozycji na płomienie, powierzchnia płyt FOAMGLAS® zaczyna się topić, tworząc jednocześnie zwartą i wytrzymałą płaszczyznę ochronną przypominającą szkliwo. Powierzchnia nie przepuszcza ognia i ciepła, dzięki czemu pozostała część materiału pozostaje nieuszkodzona.
W warunkach pożaru, płyty FOAMGLAS® mogą pochwalić się jeszcze jedną, niezwykle istotną cechą: chronią materiały składające się na konstrukcje nośne. Zakładając standardowy przebieg pożaru w konstrukcjach żelbetowych, gdzie temperatury często sięgają 1000 lub więcej stopni Celsjusza, prawie zawsze mamy do czynienia z nieodwracalną utratą stabilności konstrukcyjnej. Uszkodzenie przegród oznacza zatem konieczność ich rozbiórki. Co innego, jeśli w charakterze izolacji termicznej wykorzystane zostało spienione szkło komórkowe FOAMGLAS®. W przypadku pożaru, płyta FOAMGLAS® działa jak tarcza, która chroni znajdujące się za nią konstrukcje przed temperaturami sięgającymi 180°C lub więcej, przez co najmniej 30-90 minut, a nawet dłużej. Potwierdzają to nie tylko wyniki szeroko zakrojonych badań ogniowych, lecz także oględziny realnych obiektów po pożarach.
Temperatura topnienia > 1000°C
W zależności od grubości (minimum 50 mm), płyta FOAMGLAS® zachowuje funkcje ogniochronne przez co najmniej pierwsze 30 minut od ekspozycji na temperatury rzędu 1000°C. Zgodnie z normą DIN 4102-17, w przypadku wystawienia materiału o grubości minimum 80 mm na działanie ognia o temperaturze 1000°C w ciągu 90 minut, jego grubość nie może zmniejszyć się o więcej, niż połowę.
Przykład: W 2013 roku, w ramach prac renowacyjno-naprawczych doszło do dużego pożaru wieży fermentacyjnej. Eksperci ocenili stabilność konstrukcyjną żelbetonowych ścian wewnętrznych.
Efekt: nie stwierdzono typowych dla tego rodzaju pożarów uszkodzeń w betonie. Zarekomendowano, aby w dalszym ciągu korzystać z istniejących konstrukcji.
