Przestrzenie wewnętrzne muszą być wentylowane. Z jednej strony zużyte powietrze musi zostać zastąpione powietrzem bogatym w tlen, z drugiej strony wilgoć w powietrzu w pomieszczeniu musi zostać rozproszona. Nie jesteśmy w stanie tego uzyskać poprzez tajemnicze procesy fizyczne zachodzące w ścianie, ale przez celową i kontrolowaną wymianę powietrza np. przez krótkotrwałe ale regularne otwieranie okien, lub też przez centralny lub zdecentralizowany system wentylacji.

Z jednej strony kontrolowana wentylacja pozwala na wysoką jakość powietrza w pomieszczeniach, a z drugiej strony termoizolacja zapewnia ciepłe ściany, na których wilgoć nie może się skondensować, a co za tym idzie zapobiega powstawaniu grzybów, pleśni. Interakcja tych dwóch czynników tworzy przyjemny, zdrowy klimat wewnątrz. Nieizolowana ściana byłaby zimna i niekomfortowa. Ponadto prowadziłoby to do znacznych strat energii i trwałego zagrożenia pleśnią.

Wnikanie wilgoci do ściany jest czasami nazywane oddychaniem. W rzeczywistości odbywa się w zależności od materiału, ale nie odgrywa roli w bilansie wilgotnościowym w pomieszczeniu. Dyfuzja czyli stopniowe przenikanie pary wodnej do materiałów budowlanych w ścianach, może stanowić tylko 2% usuwanej wilgoci. Pozostałe 98% ewakuuje się z pomieszczenia. W praktyce 2% nie odgrywa większej roli.

Znacznie ważniejsze jest to, że tynki gipsowe, wapienne lub gliniane mogą wiązać wilgoć w postaci krystalicznej i jeśli to konieczne, uwalniają ją ponownie do zbyt suchego powietrza w pomieszczeniach. Tak zwane „szczyty wilgotności” są zmniejszone.

Model „oddychających ścian” należy do przeszłości. Zoptymalizowane energetycznie budynki wymagają szczelnej obudowy budynku. Jeśli chodzi o szczelność, FOAMGLAS® okazuje się idealnym materiałem termoizolacyjnym, a montaż dodatkowej bariery paroszczelnej nie jest wymagany.